لوح های فشرده از قبیل سی دی و دی وی دی قابل بازیافت هستند اما نمی‌توان آن‌ها را فقط در سطل کنار خیابان خود انداخت. اگر آنها به محل دفن زباله انتقال یابند، تخمین زده می شود که تا 1 میلیون سال عمر کنند و اگر به زباله سوز ختم شوند، می توانند اسید هیدروکلریک، دی اکسید گوگرد و دیوکسین ها را در جو آزاد کنند. لوح های فشرده از پلاستیک پلی کربنات ساخته شده اند که به عنوان پلاستیک شماره 7  در طبقه بندی 7 گانه پلاستیک ها به شمار می روند. لوح های فشرده گاهی اوقات حاوی رگه هایی از آلومینیوم و طلا هستند که به راحتی قابل بازیافت می باشد. علاوه بر امکان بازیافت، از لوح های فشرده می توان استفاده های بسیاری در راستای سیاست استفاده مجدد (Reuse) نمود. استفاده هایی از قبیل تزیین بدنه ی گدان ها با استفاده از سی دی های قطعه قطعه شده، تزیین سطح میز ها با استفاده از قطعات سی دی، تزیین جعبه ی دستمال کاغذی، استفاده از آن به عنوان زیرلیوانی، زیرفنجانی و... .

دکتر آرش رضایی مسئول دبیرخانه شورای راهبری مدیریت سبز دانشگاه در این باره اظهار داشت:در راستای اهداف مدیریت سبز دانشگاه و مدیریت پایدار پسماند،‌ جمع آوری و بازیافت پسماندهای ویژه گام به گام در دانشگاه در حال اجرا است. پس از طرح جمع آوری لامپ های مستعمل، داروهای تاریخ گذشته، ‌باتری، ‌فیلتر سیگار و درب بطری، مخزن جمع آوری سی دی و لوح فشرده به همت دبیرخانه مدیریت سبز دفتر فنی و نظارت بر طرح های عمرانی تهیه و در دانشگاه تعبیه شد.

وی افزود: با توجه به اینکه گام اول برای یک برنامه بازیافت موفق، جمع آوری و تفکیک جداگانه است، در مرحله نخست ‌جمع آوری لوح های فشرده در دستور کار قرار گرفت تا پس از جمع آوری و رسیدن به حجم معین و قبل توجه در خصوص بازیافت تخصصی آن با شرکت های مربوطه مذاکره صورت گیرد.

این مخزن در حال حاضر در ورودی ساختمان مرکزی قرار گرفته است و در صورت استقبال دانشگاهیان از این طرح در قسمت های دیگر دانشگاه نیز جایابی خواهد شد.